Είναι δυνατόν ένα παιδί να παρουσιάσει υπέρταση;
Κι όμως.
Πόσοι γνωρίζουν ότι η αρτηριακή πίεση στα παιδιά θα πρέπει να μετριέται μετά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του;
Σε εκείνη την ηλικία οι περισσότεροι γονείς ασχολούνται με άλλα θέματα που αφορούν την υγεία του παιδιού τους και μόνο αν παρουσιαστεί κάποια ανησυχητική ένδειξη δίνουν σημασία στην αρτηριακή πίεση.
Οι φυσικολογικές τιμές της συστολικής και διαστολικής πίεσης (αυτό που λέμε «μεγάλη» και «μικρή» πίεση στην καθομιλουμένη) διαφέρουν ανάλογα την ηλικία.
Όταν οι τιμές είναι κάτω από 90 σε εκατοστιαία θέση, θεωρούνται φυσιολογικές.
Ανάμεσα σε 90-95 κρίνονται ως φυσιολογικά υψηλές ή χαρακτηρίζονται ως προϋπέρταση (οριακά αυξημένη πίεση), ενώ σε τιμές 95 και πάνω, το παιδί είναι υπερτασικό.
Την υπέρταση επηρεάζουν διάφοροι παράγοντες, όπως το βάρος και το ύψος του παιδιού και η κληρονομική προδιάθεση.
Μια αυξημένη πίεση μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω ύψους, αν το παιδί είναι ψηλότερο από το κανονικό για την ηλικία του.
Όταν όμως αποδίδεται στο αυξημένο βάρος, η λύση είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής του με μια προσεγμένη διατροφή και ένταξη περισσότερης άσκησης.
Όταν ένα παιδί εμφανίζει υπέρταση μέσα στα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής του, οι αιτίες μπορεί να οφείλονται σε κάποια δυσλειτουργία των νεφρών, σε καρδιακά αίτια, σε κάποια φάρμακα ή ακόμα σε παθήσεις των ενδοκρινών αδένων.
Μετά τα δέκα χρόνια, η υπέρταση είναι συνήθως ιδιοπαθής, οφείλεται δηλαδή στην κληρονομικότητα και δεν προκαλείται από εξωγενείς παράγοντες.
Στις περιπτώσεις που το παιδί παρουσιάζει προϋπέρταση και υπέρταση, αλλά το βάρος και το ύψος του είναι φυσιολογικά απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις (αιματολογικές, βιοχημικές, εξέταση ούρων για λεύκωμα, ακτινογραφία θώρακα, ορμονικοί έλεγχοι, έλεγχος οργάνων όπως η καρδιά, τα μάτια, τα νεφρά κλπ).
Αν υπάρχουν διαταραχές στα όργανα αυτά, χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Αυτές οι περιπτώσεις αν και υπάρχουν, δεν είναι πολλές.
Η δευτεροπαθής υπέρταση που οφείλεται σε κάποια πάθηση είναι συχνότερη.
Συνήθως, η αρτηριακή πίεση στα παιδιά ρυθμίζεται με αλλαγές στη διατροφή και ένταξη περισσότερης σωματικής δραστηριότητας.
Επομένως, η αποφυγή της παχυσαρκίας με μια διατροφή φτωχή σε κορεσμένα λιπαρά και αλάτι και πλούσια σε ιχνοστοιχεία, βιταμίνες και μέταλλα, πλούσια σε κάλιο και ασβέστιο κρίνεται αναγκαία.
Στην εφηβεία, άλλος ένας παράγοντας που ευνοεί την εμφάνιση υπέρτασης είναι το κάπνισμα.
Επομένως, το τελευταίο συν όλους τους άλλους παράγοντες κινδύνου, οι γονείς καλό είναι να τους λάβουν υπόψη, ώστε να διατηρηθεί η αρτηριακή πίεση του παιδιού σε φυσιολογικές τιμές.
Τα υπερτασικά παιδιά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.
Πιο πιθανό είναι να εμφανίζονται τα συμπτώματα της ασθένειας, στην οποία μπορεί να οφείλεται.
Τα μεγαλύτερα παιδιά όμως, μπορεί να αναφέρουν πονοκεφάλους, ζαλάδες ή διαταραχές στην όρασή τους.
