Ίσως να είναι η αρχή μιας ίωσης, ένα απλό κρυολόγημα που επιμένει ή μια ρινίτιδα.
Ίσως όμως και όχι.
Όποια κι αν είναι η αιτία του, ο βήχας είναι ο μηχανισμός άμυνας του αναπνευστικού συστήματος ώστε να απομακρύνει από αυτό βλαβερά σωματίδια και μικροοργανισμούς που προσπαθούν να εισέλθουν στον οργανισμό.
Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για κάτι πολύ ενοχλητικό, όταν μας ξυπνάει κάθε πρωί η έντονη ανάγκη να βήξουμε.
Σε τι μπορεί να οφείλεται όμως αυτό το σύμπτωμα όταν επιμένει να επαναλαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Απλές και σοβαρότερες αιτίες
Τις περισσότερες φορές μπορεί να είναι απλώς μια αλλεργική αντίδραση ή μια κοινή λοίμωξη του αναπνευστικού, όπως η ιογενής φαρυγγίτιδα.
Σοβαρότερες λοιμώξεις του αναπνευστικού όμως, όπως η βρογχίτιδα, η τραχειοβρογχίτιδα του ανώτερου αναπνευστικού μπορεί να εκδηλωθούν κι αυτές με επίμονο πρωινό βήχα.
Αν ο βήχας είναι παραγωγικός κι επιμένει μετά την ίαση της λοίμωξης σημαίνει ότι πρόκειται για βρογχικό άσθμα.
Οι παθήσεις της μύτης, όπως η αλλεργική ρινίτιδα, οι φλεγμονώδεις ρινίτιδες, οι οξείες ή χρόνιες ιγμορίτιδες μπορεί να προκαλέσουν επίσης βήχα κατά τις πρωινές ώρες.
Το κάπνισμα δε θα μπορούσε να μείνει έξω από τα πιθανά αίτια, το οποίο έτσι κι αλλιώς προκαλεί βήχα (τον λεγόμενο τσιγαρόβηχα).
Οι καπνιστές έχουν πολλες πιθανότητες να παρουσιάσουν χρόνια βρογχίτιδα.
Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι μια συνήθως μη αναστρέψιμη, εξελικτική νόσος που τελευταία ακούγεται πολύ και ο αριθμός των θανάτων που οφείλεται σε αυτήν αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.
Πρόκειται για μια «σιωπηλή νόσο» που όταν είναι σε προχωρημένο στάδιο ο ασθενής δυσκολεύεται να αναπνεύσει.
Η κύρια αιτία προσβολής ενός ατόμου από αυτήν είναι το κάπνισμα και ο βήχας αποτελεί σύμπτωμά της.
Βήχα μπορεί να προκαλέσει και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση που συνοδεύεται και από βράχνιασμα της φωνής.
Πρόκειται για την άνοδο των γαστρικών υγρών στον οισοφάγο κατά τη διάρκεια του φαγητού ή μετά από αυτό και μπορεί να διαρκέσει ακόμα και ώρες.
Γι’ αυτό και οι πάσχοντες δε θα πρέπει να τρώνε αργά το βράδυ, αλλά να μεσολαβούν αρκετές ώρες μέχρι τον ύπνο.
Τέλος, η κυστική ίνωση που αναγνωρίζεται από την παιδική ηλικία, προσβάλλει τα ζωτικά όργανα και τους αδένες του σώματος συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων με αποτέλεσμα η βλέννα που εκκρίνεται να προκαλεί συχνές μικροβιακές λοιμώξεις και ανοσολογικές αντιδράσεις που πυροδοτούν την έκκριση μεγαλύτερης ποσότητας βλέννας κ.ο.κ.
Πρόκειται για μια νόσο κληρονομική.
Τα κυριότερα συμπτώματά της αφορούν το αναπνευστικό σύστημα με επιπλοκές καταστρέφοντας σιγά σιγά τους πνεύμονες.
Όπως και να έχει, αν ο πρωινός βήχας επιμένει για πάνω από τρεις με τέσσερις εβδομάδες, ακόμα κι αν αποτελεί κατάλοιπο κάποιας λοίμωξης που έχει περάσει, θα πρέπει να συμβουλευτούμε τον γιατρό μας.