Μια φυσιολογική καρδιά, σε κατάσταση ηρεμίας, χτυπά 60 έως 80 φορές το λεπτό.
Όταν ο παλμός υπερβαίνει τους 100 παλμούς ανά λεπτό, αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «ταχυκαρδία».
Αυτός ο αυξημένος καρδιακός ρυθμός είναι φυσιολογικός ή παθολογικός, ανάλογα με την περίπτωση.
Το άτομο που έχει ταχυκαρδία μπορεί να μην το παρατηρήσει ή, αντίθετα, να νιώσει την καρδιά του να χτυπά έντονα μέσα στο στήθος του (αυτό είναι αίσθημα παλμών).
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι ένας γρήγορος καρδιακός παλμός δεν σημαίνει αυτόματα ότι έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση.
Σε αναιμία ή καρδιακή προσβολή, για παράδειγμα, η καρδιά χτυπά γρηγορότερα για να αντισταθμίσει την πτώση της πίεσης και να την επαναφέρει στο φυσιολογικό.
Αιτίες της ταχυκαρδίας
• Άσκηση: Είναι φυσιολογικό ο παλμός να αυξάνεται ανάλογα με την ένταση της σωματικής δραστηριότητας που εκτελείται, αλλά επιστρέφει σταδιακά στο φυσιολογικό μόλις ολοκληρωθεί η δραστηριότητα.
• Καθιστικός τρόπος ζωής: Με την παραμικρή προσπάθεια, η καρδιά ενός ανενεργού ατόμου πρέπει να χτυπήσει γρηγορότερα για να ανταποκριθεί στην αυξημένη κατανάλωση οξυγόνου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας δυσάρεστης δύσπνοιας.
• Κατανάλωση τσαγιού, καφέ, αναψυκτικών ή σοκολάτας: Όλα τα προϊόντα που περιέχουν παράγωγα καφεΐνης έχουν την ιδιότητα να επιταχύνουν τον καρδιακό ρυθμό.
• Φυσιολογικό (σοβαρή ασθένεια, τραυματισμός, χειρουργική επέμβαση) ή ψυχολογικό άγχος (οικογενειακά ή οικονομικά προβλήματα, αλλαγή εργασίας) και νευρικότητα.
• Τσιγάρο και άλλα προϊόντα καπνού: Η δράση τους είναι διπλή.
Από τη μία πλευρά, αναγκάζουν την καρδιά να χτυπά γρηγορότερα και, επομένως, να χρησιμοποιεί περισσότερο οξυγόνο και από την άλλη πλευρά, μειώνουν την ποσότητα οξυγόνου που μεταφέρεται στην καρδιά από το αίμα.
• Ορισμένα φάρμακα, όπως αποσυμφορητικά και βρογχοδιασταλτικά, π.χ. σαλβουταμόλη, θεοφυλλίνη κ.λπ. χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του άσθματος ή άλλων βρογχικών παθήσεων.
• Αλκοόλ και ναρκωτικά, όπως διεγερτικά και παράγωγα αμφεταμίνης (μια ουσία που διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα).
• Σύνδρομο Wolff-Parkinson-White: Πρόκειται για μια συγγενή ανωμαλία στο ηλεκτρικό κύκλωμα της καρδιάς.
Δεν είναι συχνή και είναι συνήθως ήπια, μπορεί να παρουσιαστεί σε έναν έφηβο ή νεαρό ενήλικα που παραπονιέται για ξαφνική αδυναμία, λιποθυμία κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας και επιθέσεων ταχυκαρδίας.
• Παροξυσμική ταχυκαρδία: Μπορεί να είναι κολπική ή κοιλιακή, ανάλογα με το αν είναι οι κόλποι ή οι κοιλίες που επιταχύνουν τον καρδιακό ρυθμό.
Εάν είναι κολπική, οι παλμοί θα είναι 95 έως 150 ανά λεπτό, ενώ εάν είναι κοιλιακή, θα είναι 160 έως 190.
Αυτή η ανωμαλία στο ηλεκτρικό κύκλωμα της καρδιάς συναντάται συχνότερα στους νέους, λόγω της συναισθηματικής υπερευαισθησίας και έχει ως αποτέλεσμα την ξαφνική εμφάνιση ενός πολύ γρήγορου (160 έως 190 ανά λεπτό) παλμού, ο οποίος μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά έως μερικές ώρες και να επιστρέψει στα φυσιολογικά όρια εξίσου ξαφνικά.
Η παροξυσμική ταχυκαρδία μπορεί να προκληθεί από ήπια καταπόνηση (όπως κάμψη για να δέσετε τα παπούτσια σας), σοκ (μάρτυρας ατυχήματος) ή χωρίς λόγο.
• Κολπική μαρμαρυγή: Αυτή η διαταραχή του καρδιακού ρυθμού εκδηλώνεται ως ακανόνιστος καρδιακός παλμός, λόγω διαταραχών στις συστολές του κόλπου.
Μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική εμβολή (εγκεφαλικό επεισόδιο) ή πνευμονική εμβολή (ξαφνική απόφραξη ενός αγγείου από θρόμβο αίματος).
Η κολπική μαρμαρυγή συνήθως εμφανίζεται λόγω καρδιακού προβλήματος, αλλά μπορεί επίσης να οφείλεται σε δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, σε πνευμονικά προβλήματα ή σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Είναι πιο συχνή στους ηλικιωμένους.
• Κοιλιακή ταχυκαρδία: Αυτή η πολύ σοβαρή επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού (από 140 σε 220 παλμούς ανά λεπτό) εμφανίζεται συχνά κατά τη διάρκεια καρδιακής προσβολής λόγω βραχυκυκλώματος στην τραυματισμένη κοιλία (κάτω θάλαμος της καρδιάς).
Η κοιλιακή ταχυκαρδία μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άτομα με διάφορες καρδιακές παθήσεις και καρδιακή ανεπάρκεια.
• Αναιμία: Μια αρκετά έντονη πτώση της ποσότητας των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα προκαλεί γρήγορο παλμό λόγω της έλλειψης φορέων οξυγόνου.
• Αναπνευστικές διαταραχές, όπως άσθμα, πνευμονία, βρογχίτιδα ή χρόνιο εμφύσημα (διαστολή των κυττάρων του αέρα στους πνεύμονες).
Αυτές οι συνθήκες διαταράσσουν την ανταλλαγή οξυγόνου στις κυψελίδες των πνευμόνων.
Ως αποτέλεσμα, η καρδιά χτυπά γρηγορότερα για να προσπαθήσει να αντισταθμίσει το έλλειμμα οξυγόνου.
• Υπερδραστικός θυρεοειδής αδένας (υπερθυρεοειδισμός) ή, πιο σπάνια, άλλα ενδοκρινικά προβλήματα: Η υπερβολική έκκριση θυρεοειδικής ορμόνης αυξάνει τον μεταβολισμό, ακριβώς όπως ένας θερμοστάτης σε υψηλή θερμοκρασία θα καταναλώνει περισσότερη ενέργεια.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διάφορες μορφές ταχυκαρδίας.
