Συμβαίνει όταν το ακουστικό τύμπανο έχει υποστεί ρήξη, έχει δημιουργηθεί δηλαδή σε αυτό μια μικρή τρύπα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μεταδώσει τον ήχο ικανοποιητικά.
Έτσι ο ασθενής δεν ακούει καλά.
Είνια γνωστή και ως διάτρηση τυμπάνου και μπορεί να είναι μια επώδυνη κατάσταση που να χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση.
Τις περισσότερες φορές επουλώνεται μόνη της χωρίς θεραπεία, αλλά δεν αποκλείεται η τρύπα να παραμείνει στο τύμπανο.
Ο ασθενής δε χάνει την ακοή του, αλλά ανάλογα την περίπτωση μπορεί να χάσει μέρος αυτής, ιδιαίτερα όταν η διάτρηση είναι μεγαλύτερη.
Το τύμπανο είναι μια λεπτή μεμβράνη που διαχωρίζει τον έξω ακουστικό πόρο από το έσω αυτί που έχει τον κοχλία και τον λαβύρινθο, τα όργανα της ακοής και της ισορροπίας.
Το τύμπανο μεταφέρει τους ήχους και είναι υπεύθυνο για την εξίσωση της πίεσης μέσα στην κοιλότητα του αυτιού.
Αιτίες
Ρήξη τυμπάνου προκαλεί συχνά η χρήση της μπατονέτας όταν εισχωρεί βαθύτερα στο αυτί από όσο πρέπει.
Είναι εύκολο να τρυπήσει κανείς το τύμπανό του στην προσπάθειά του να καθαρίσει το αυτί με μπατονέτα, βαμβάκι ή κάποιο άλλο αιχμηρό αντικείμενο.
Ένας πολύ δυνατός κρότος, όπως ο ήχος μιας ξαφνικής έκρηξης ή ένα πολύ δυνατό χαστούκι στο αυτί μπορεί να τρυπήσουν επίσης το τύμπανο επειδή η πίεση του αέρα στο αυτί αυξάνεται απότομα.
Η ύπαρξη υποτροπιάζουσας μέσης ωτίτιδας, δηλαδή η φλεγμονή στον χώρο πίσω από το τύμπανο μπορεί προκαλέσει διάτρηση μέρους του τυμπάνου.
Όσο πιο μεγάλη είναι η τρύπα στο τύμπανο τόσο δυσκολότερο είναι να επουλωθεί, με αποτέλεσμα να επιτρέπει στα βακτήρια να εισέρχονται στο αυτί και η φλεγμονή να μην περνάει ποτέ.
Συμπτώματα
Καταλαβαίνει κανείς ότι το τύμπανό του έχει υποστεί ρήξη όταν νιώθει οξύ πόνο.
Η μεμβράνη του τυμπάνου έχει πολλά αισθητικά νεύρα πάνω της και αυτό το καταλαβαίνουμε κάθε φορά που κατά λάθος η μπατονέτα μας ακουμπάει (αν και δεν την τρυπάει) επάνω της.
Επίσης, η ρήξη τυμπάνου συνοδεύεται με άμεση πτώση της ακοής, κάτι σαν «μπούκωμα» του αυτιού.
Το μέγεθος της πτώσης είναι ανάλογο του μεγέθους της τρύπας που έχει δημιουργηθεί.
Αιμορραγία ή έκκριση υγρού από το αυτί παρουσιάζεται όταν η ρήξη έχει «βρει» κάποιο από τα αγγεία που βρίσκονται πάνω στο τύμπανο.
Δε συνηθίζεται, αλλά δεν είναι και απίθανο να εμφανιστεί.
Όλα τα παραπάνω συμπτώματα όταν συνεχιστούν για περισσότερο από μία μέρα πρέπει να οδηγήσουν κάποιον στον γιατρό για να εξετάσει τον ακουστικό πόρο.
Θεραπεία
Αν υπάρχει υποψία ρήξης τυμπάνου, όσο πιο γρήγορα πάει κανείς στον γιατρό τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να επιταχύνει την επούλωση.
Από τον πόνο ανακουφίζει η τοποθέτηση μιας ζεστής – όχι καυτής κομπρέσας- πίσω από το αυτί και η λήψη παυσίπονων.
Η λήψη ασπιρίνης καλό είναι να αποφεύγεται σε αυτή την περίπτωση από τα παιδιά.
Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβίωση για να εμποδιστεί η λοίμωξη του μέσου αυτιού.
Για το επόμενο διάστημα και μέχρι να επουλωθεί το τραύμα δε θα πρέπει να μπαίνει νερό στο αυτί.
Επίσης, πάνω από το τύμπανο μπορεί να τοποθετηθεί ένα προστατευτικό κάλυμμα από χαρτί ή πλαστικό για να σφραγιστεί το άνοιγμα.
Συνήθως, η ρήξη τυμπάνου χρειάζεται δύο μήνες για να επουλωθεί.
Αν μέσα σε αυτό το διάστημα δε γίνει κάποια θεραπεία, ο γιατρός μπορεί να κρίνει ότι χρειάζεται τυμπανοπλαστική, μια ειδική επέμβαση για να κλείσει τη διάτρηση με κομμάτι ιστού από τον ίδιο τον ασθενή.