Η ανατροφή ενός παιδιού είναι ίσως το δυσκολότερο καθήκον που καλείται να φέρει εις πέρας ένας άνθρωπος.
Τα παιδιά έχουν ιδιαίτερες προσωπικότητες και χρειάζονται προσεκτικές κινήσεις προκειμένου να μπουν οι σωστές βάσεις για τον μελλοντικό τους χαρακτήρα.
Και παρότι τα περισσότερα παιδάκια φαίνονται εύκολα διαχειρίσιμα, αυτό δεν ισχύει για όλες τις περιπτώσεις.
Αντίθετα, οι γονείς θα πρέπει να ξεχωρίζουμε πότε η κακότροπη και πεισματάρικη συμπεριφορά του παιδιού οφείλεται σε κάποια συγκεκριμένη αιτία ή αν πρόκειται για μια μόνιμη κατάσταση.
Το χειριστικό παιδί ανήκει στην δεύτερη κατηγορία γιατί είναι πλέον σε θέση να κατανοήσει ότι «χειρίζεται» τους γονείς του και με έναν συγκεκριμένο τρόπο, έχει μάθει να περνάει το δικό του.
Εάν πιστεύετε ότι το παιδί σας μπορεί να χρησιμοποιεί χειριστικές μεθόδους όπως το κλάμα, τα μούτρα, η γκρίνια ή οι ενοχές για να περνάει πάντα το δικό του, βάλτε όριο στην συμπεριφορά του με τους ακόλουθους τρόπους:
Μην αισθάνεστε τύψεις
Το πρώτο βήμα για να οριοθετήσετε τη συμπεριφορά του παιδιού είναι να μην κατηγορείτε τον εαυτό σας.
Πολλοί γονείς νιώθουν ενοχές γιατί δουλεύουν πολύ και επειδή δεν αφιερώνουν όσο χρόνο θα ήθελαν στο παιδί, προσπαθούν να επανορθώσουν κάνοντάς του όλα τα χατίρια.
Αντίστοιχα, μπορεί να θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους όσα στερήθηκαν εκείνοι μικροί κι έτσι στο τέλος χάνουν το μέτρο και τα όρια.
Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να κάνετε για να πειθαρχήσετε σωστά ένα χειριστικό παιδί είναι να αποβάλλετε τις ενοχές σας.
Διαχωρίστε τους ρόλους σας
Σε κάθε οικογένεια, οι γονείς οφείλουν να έχουν τον ηγετικό ρόλο.
Στην περίπτωση του χειριστικού παιδιού, εκείνο παίρνει ηγετική θέση και από την άλλη οι γονείς υπακούν και ικανοποιούν κάθε του επιθυμία.
Δείχνοντάς του ότι δεν μπορεί να παίρνει από μόνο του αποφάσεις αλλά ότι εσείς είσαστε σε θέση να παίρνετε αποφάσεις αντί για αυτό, εδραιώνετε τον ρόλο σας ως γονείς.
Πείτε «όχι» όπου πρέπει
Τα «όχι» και τα «μη» είναι δύο λέξεις που το χειριστικό παιδί δεν έχει μάθει ν’ ακούει γιατί πολύ απλά οι γονείς του ενδίδουν αμέσως σε κάθε του συμπεριφορά, δίνοντάς του το δικαίωμα να τους κάνει ό, τι θέλει.
Όσο δύσκολο κι αν είναι το παιδί να ακούσει στο «όχι», είναι εξαιρετικά σημαντικό να μείνετε σταθεροί σ’ αυτό και να μην υποχωρήσετε.
Μην αναβάλλετε τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού
Όσο πιο αργά βάλετε όρια στο παιδί, τόσο πιο ανώμαλα θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα και τόσο πιο δύσκολο θα είναι να τα ακολουθήσει όσο μεγαλώνει.
Μην αναβάλλετε λοιπόν την δύσκολη στιγμή όπου θα χρειαστεί να πείτε όχι και να θέσετε νέους κανόνες στην συμπεριφορά του παιδιού σας.
Θυμηθείτε πως τα όρια δεν σημαίνουν ότι δεν νοιαζόμαστε για τα παιδιά μας.
Αντίθετα, δείχνουν ότι τα φροντίζουμε, τα αγαπάμε και ότι τα προετοιμάζουμε σωστά για τον έξω κόσμο.
