Κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας, σύμφωνα με έρευνες, η σεξουαλική ζωή είχε σημειώσει άνοδο.
Δε συνέβη όμως το ίδιο στη δεύτερη καραντίνα.
Η ψυχική κόπωση από την παράταση των περιοριστικών μέτρων που κράτησαν αυτήν τη φορά περισσότερο μείωσε τη διάθεση για σεξ.
Την περίοδο του εγκλεισμού η ερωτική διάθεση μειώθηκε αρκετά, ενώ στην καλύτερη περίπτωση έμεινε σταθερή.
Σίγουρα πάντως δεν αυξήθηκε ιδιαίτερα.
Ο εγκλεισμός και οι αλλαγές των συνηθειών άλλαξαν δραματικά και με πρωτόγνωρο τρόπο τον τελευταίο χρόνο.
Το γεγονός ότι η επιθυμία για σεξ μειώθηκε ή έστω δεν παρουσίασε εξάρσεις επειδή επήλθε μια κόπωση είναι γεγονός.
Οι άνθρωποι έχασαν κάθε ενδιαφέρον για έρωτες, αλλά και για να ζήσουν μη βλέποντας φως στο τούνελ αλλά αντίθετα βλέποντας τα πάντα αρνητικά.
Ο εγκλεισμός στο σπίτι συνοδεύτηκε από συναισθήματα μοναξιάς, γκρίνιες, παρεξηγήσεις, εκνευρισμό και κατάθλιψη για τα ζευγάρια σε όλο τον κόσμο.
Η κοινωνικοποίηση έλειπε, οι άνθρωποι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους και δεν είχαν την απαραίτητη ελευθερία για να επικοινωνούν, να γνωρίζονται, να ερωτεύονται και να κάνουν σεξ.
Η μοναξιά ξεπερνιέται με καλή παρέα, με συζήτηση, με διασκέδαση, με μια βόλτα, με ένα φλερτ.
Εξαιτίας της πανδημίας και κατά τη διάρκεια της καραντίνας οι άνθρωποι έγιναν λογικά όντα πιο καχύποπτα χωρίς όρεξη για πολλά πολλά.
Αναπόφευκτα αυτό είχε τον αντίκτυπό του στον έρωτα.
Τα ζευγάρια ζούσαν μαζί αλλά ένιωθαν μοναξιά.
Ο ένας σύντροφος στο σπίτι αποτελούσε για τον άλλο μια αναγκαία συνθήκη επιβίωσης μέχρι να τελειώσει η καραντίνα.
Η επικοινωνία περιορίστηκε στο τηλέφωνο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα φιλιά με άτομα άγνωστα αποτελούσαν απειλή, καθώς ο κορωνοϊός μεταδίδεται με το σάλιο και με τα σταγονίδια που εκτοξεύει κανείς ενώ αναπνέει, βήχει ή φτερνίζεται.
Όσο για τα ζευγάρια που η καραντίνα τα πέτυχε μαζί, αυτά είτε επιβίωσαν και άντεξαν μέχρι και την επόμενη μέρα χωρίς να σημαίνει ότι η σεξουαλική τους ζωή άνθισε όλο αυτό το χρονικό διάστημα είτε αποφάσισαν ο καθένας να τραβήξει διαφορετικό δρόμο.
