Ο χρόνος επηρεάζει αρνητικά την παραγωγή ωαρίων στις γυναίκες, με την ποιότητα και την ποσότητά τους να φθίνουν μετά την ηλικία των 35 ετών, με συνέπεια να μειώνονται αργά αλλά σταθερά οι πιθανότητες σύλληψης και απόκτησης υγιούς μωρού.
Ωστόσο η σύγχρονη τάση είναι να αποκτούν οι γυναίκες παιδί σε ολοένα μεγαλύτερη ηλικία.
Η απόκτηση παιδιού σε προχωρημένη ηλικία σε πολλές περιπτώσεις γίνεται εφικτή χάρη στις εξελίξεις της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που επιτρέπει την λήψη και κρυοσυντήρηση (κατάψυξη) ωαρίων ώστε να διατηρείται η γονιμοποιητική ικανότητα για μελλοντική χρήση όταν αυτό είναι απαραίτητο ή επιθυμητό.
Αν και ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν ακόμα, υπολογίζεται ότι η κρυοσυντήρηση ωαρίων έχει οδηγήσει στη γέννηση περίπου 6.000 βρεφών σε όλο τον κόσμο σε σύνολο τουλάχιστον 6 εκατομμυρίων που έχουν γεννηθεί παγκοσμίως με τη βοήθεια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Η κρυοσυντήρηση ωαρίων επιλέγεται από τέσσερις κύριες ομάδες γυναικών:
-Απ’ όσες επιθυμούν ή είναι επιβεβλημένο να καθυστερήσουν να τεκνοποιήσουν προκειμένου να εκπληρώσουν εκπαιδευτικούς, επαγγελματικούς ή άλλου είδους προσωπικούς στόχους.
-Από γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης.
-Από γυναίκες με καρκίνο για τον οποίο πρόκειται να υποβληθούν σε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία στην περιοχή της πυέλου.
-Από γυναίκες οι οποίες υποβάλλονται σε εξωσωματική αλλά δεν επιθυμούν να καταψύξουν έμβρυα για θρησκευτικούς ή/και ηθικούς λόγους.
Ποια είναι η καταλληλότερη ηλικία να πραγματοποιηθεί η κρυοσυντήρηση;
Η κατάψυξη ωαρίων σε νεαρή αναπαραγωγική ηλικία θα εξασφαλίσει υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας για την επίτευξη μιας μελλοντικής εγκυμοσύνης.
Η τεχνική ενδείκνυνται και για γυναίκες με ορισμένες μορφές πρόωρης εμμηνόπαυσης (πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια) που έχουν κληρονομικό υπόβαθρο.
Η κατάψυξη ωαρίων προσφέρει στις γυναίκες αυτές την ευκαιρία να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους πριν εξαντληθεί η ωοθηκική τους εφεδρεία.
Ιδανική είναι η ηλικία μεταξύ 30 και 36 ετών ή ακόμη νωρίτερα αν πρόκειται για ασθενείς με καρκίνο ή άλλη γνωστή πάθηση που επιδρά αρνητικά στην ωοθηκική εφεδρεία.
Μελέτες έχουν δείξει πως όταν η γυναίκα έχει ηλικία άνω των 38 ετών όταν κάνει κρυοσυντήρηση ωαρίων, οι πιθανότητες εγκυμοσύνης μειώνονται και μπορεί να είναι μόλις 10%.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται;
Για να συλλεχθούν τα ωάρια που θα καταψυχθούν, η γυναίκα υποβάλλεται στην ίδια διαδικασία ορμονικής διέγερσης των ωοθηκών που γίνεται και στην εξωσωματική, με τη διαφορά ότι μετά την ωοληψία δεν πραγματοποιείται γονιμοποίηση των ωαρίων από το σπέρμα, ούτε εμβρυομεταφορά.
Τα ωάρια που συλλέγονται κρυοσυντηρούνται και αποθηκεύονται στους -196 βαθμούς Κελσίου με την μέθοδο της υαλοποίησης.
Όταν η «ασθενής» είναι έτοιμη να επιχειρήσει μία εγκυμοσύνη (και αυτό μπορεί να συμβεί αρκετά χρόνια αργότερα) τα ωάρια αποψύχονται και γονιμοποιούνται και στη συνέχεια τα έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα της γυναίκας.
Το ποσοστό επιβίωσης των ωαρίων μετά την απόψυξη είναι 75% – όσο και το ποσοστό επιτυχούς γονιμοποίησής τους.
Πόσο ασφαλής είναι η μέθοδος;
Η μεγαλύτερη μελέτη που έχει έως σήμερα δημοσιευθεί για τα μωρά που γεννιούνται από κατεψυγμένα ωάρια, συμπεριέλαβε πάνω από 900 βρέφη και δεν έδειξε να υπάρχει αυξημένο ποσοστό γενετικών ανωμαλιών σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, ούτε αυξημένα ποσοστά χρωμοσωμικών ανωμαλιών σε σύγκριση με τα έμβρυα που προέρχονται από φρέσκα ωάρια.
Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2014 έδειξε ότι δεν αυξάνονται ούτε οι επιπλοκές κατά τη διάρκεια της κύησης μετά από τη γονιμοποίηση με κρυοσυντηρημένα ωάρια.
