Τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Η υψηλή κατανάλωση φυτικών ινών μπορεί να μειώσει έως και 22% τον κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου.
Επίσης, η πρόσληψη φυτικών ινών μειώνει το σωματικό βάρος, που είναι σημαντικό στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Η κατανάλωση δημητριακών ολικής άλεσης, περίπου 3 μερίδων ημερησίως, σε σχέση με τη μηδενική κατανάλωση έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος, ενώ η κατανάλωση 3 με 5 μερίδων ημερησίως σε σχέση με τη σπάνια ή μηδενική κατανάλωση τους προστατεύει από την πρόσληψη βάρους και από την εμφάνιση παχυσαρκίας.
Οι φυτικές ή διαιτητικές ίνες αποτελούν το βρώσιμο τμήμα των φυτικών τροφίμων, οι οποίες δεν μπορούν να πεφθούν ή να απορροφηθούν στο λεπτό έντερο και περνούν ανέπαφες στο παχύ έντερο.
Περιλαμβάνουν μη αμυλούχους πολυσακχαρίτες (π.χ. κυτταρίνη, ημικυτταρίνη, κόμμεα, πηκτίνες), ολιγοσακχαρίτες (π.χ. ινουλίνη), λιγνίνη και συναφή φυτικά συστατικά (π.χ. κηροί, σουβερίνη).
Ο όρος φυτικές ίνες περιλαμβάνει επίσης έναν τύπο αμύλου που είναι γνωστός και ως ανθεκτικό άμυλο (περιέχεται στα όσπρια, σε ημιαλεσμένους σπόρους και σιτηρά και σε ορισμένα δημητριακά πρωινού), επειδή αντιστέκεται στην πέψη στο λεπτό έντερο και φθάνει στο παχύ έντερο ανέπαφο.
Οι φυτικές ίνες υπάρχουν στα φρούτα (αχλάδια, μήλα, φράουλες, ροδάκινα, βερίκοκα, πορτοκάλια), στα λαχανικά (λάχανο, μαρούλι, αγκινάρες, κρεμμύδια, καλαμπόκι, ντομάτες, αρακάς, φασολάκια, μπρόκολο), στα όσπρια (φακές, ρεβίθια, φασόλια), καθώς και σε όλα τα προϊόντα δημητριακών ολικής αλέσεως (δημητριακά που περιέχουν πίτουρο, ψωμιά ολικής αλέσεως και πολύσπορα).
Tαξινομούνται συχνά, ανάλογα με τη διαλυτότητά τους, σε διαλυτές και αδιάλυτες, και υπάρχουν σε διαφορετικές αναλογίες σε πολλά τρόφιμα.
Καλές πηγές διαλυτών φυτικών ινών είναι η βρώμη, το κριθάρι, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα όσπρια (φασόλια, φακές, ρεβίθια).
Τόσο τα δημητριακά ολικής αλέσεως όσο και το ψωμί ολικής αλέσεως είναι πλούσιες πηγές αδιάλυτων φυτικών ινών.
