Ο πριαπισμός χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα παρατεταμένη στύση συνήθως επώδυνη, απουσία σεξουαλικής διέγερσης.
Είναι μια σπάνια διαταραχή που επηρεάζει περίπου 1,5 άτομα / 100.000 ανά έτος και κυρίως προκύπτει από ιατρογενείς αιτίες.
Ο πριαπισμός χαμηλής ροής παρατηρείται πιο συχνά και είναι πολύ οδυνηρός.
Οφείλεται σε μια ανωμαλία της αγγειακής επιστροφής του αίματος με ανοξία του ιστού.
Αυτό μπορεί να έχει μία παθολογική προέλευση (χρόνια μυελογενή λευχαιμία, φλεβική θρόμβωση, δρεπανοκυτταρική αναιμία, πολυκυτταραιμία, κ.λπ.), ιατρογενή (τραζοδόνη και συναφή αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά, ηπαρίνες, γλυκοκορτικοειδή, αλλά ιδιαίτερα και η ακατάλληλη χρήση φαρμάκων κατά της στυτικής δυσλειτουργίας, κ.λπ.) ή να προκληθεί με τη χρήση ορισμένων ναρκωτικών (χρήση κοκαΐνης ή κρακ).
Ο πριαπισμός υψηλής ροής είναι σπανιότερος και οφείλεται στην αύξηση και απορύθμιση της αρτηριακής ροής λόγω απουσίας νευρικών σημάτων που αναστέλλουν τη στύση (μυελοειδείς ή περινεϊκές βλάβες – τέτανος).
Δεν είναι επώδυνος.
Σε περίπου 30% έως 50% των περιπτώσεων, πρόκειται για ιδιοπαθή πριαπισμό όπου δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί μια αιτία.
Θεραπεία
Ο χαμηλής ροής πριαπισμός, είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση διότι εκθέτει το άτομο σε κίνδυνο τοπικής ισχαιμίας και μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη του πέους.
Η παρατεταμένη στύση περισσότερο από 3 – 4 ώρες, είναι ένας λόγος για ιατρική διερεύνηση.
Ανάλογα με τον χρόνο που έχει παρέλθει από την αρχή της και την αιτιολογία του πριαπισμού, ο γιατρός θα προτείνει επαναλαμβανόμενες εκσπερματώσεις, ψύξη της επιφάνειας του πέους, την πρακτική της εντατικής φυσικής προσπάθειας που θα προκαλέσει αυξημένη αγγειακή ροή στα κάτω άκρα.
Σωτήρης Χαραμόγλης, Χειρούργος Ουρολόγος
www.y-o.gr