Για να λειτουργεί σωστά ο οργανισμός μας, χρειάζεται ενέργεια, την οποία εξασφαλίζει μέσω της γλυκόζης.
Μετά την πρόσληψη ενός γεύματος, τα επίπεδα της γλυκόζης είναι αυξημένα.
Απαραίτητη, λοιπόν, είναι η ύπαρξη ενός συστήματος ρύθμισης της γλυκαιμικής ισορροπίας.
Η ισορροπία αυτή επιτυγχάνεται χάρη στο ήπαρ και στις αντιδράσεις της γλυκονεογένεσης και της γλυκογονόλυσης που εξασφαλίζουν με αυτό τον τρόπο τη διαθεσιμότητα γλυκόζης, ενώ παράλληλα η γλυκογένεση επιτρέπει την αποθήκευση της γλυκόζης με τη μορφή γλυκογόνου.
Σε περίπτωση υπεργλυκαιμίας, τα βήτα παγκρεατικά κύτταρα των νησίδων του Langerhans συνθέτουν ινσουλίνη.
Η ορμόνη αυτή δεσμεύεται στους υποδοχείς της στα κύτταρα του ήπατος, των σκελετικών μυών και του λιπώδους ιστού, όπου μέσω διαφόρων βιοχημικών αντιδράσεων οδηγεί σε διάσπαση της γλυκόζης και τελικά στην παραγωγή ενέργειας ATP.
Παράλληλα, στο ήπαρ, χάρη στην ινσουλίνη, η γλυκόζη αποθηκεύεται με τη μορφή γλυκογόνου, με σκοπό τη μελλοντική του χρήση για παραγωγή ενέργειας.
Σε καταστάσεις υπογλυκαιμίας, τα άλφα κύτταρα των νησίδων του Langerhans εκκρίνουν γλυκαγόνη.
Η γλυκαγόνη εκκρίνεται ταχύτατα όταν πέφτει η συγκέντρωση γλυκόζης στο πλάσμα και ενεργοποιεί τη διαδικασία της γλυκογονόλυσης, προκειμένου να διασπαστεί το αποθηκευμένο γλυκογόνο και να παραχθεί η απαραίτητη ενέργεια.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε φυσιολογικές καταστάσεις.
Αντίθετα, σε παθολογικές καταστάσεις, όπως στον Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, υπάρχει καταστροφή των βήτα κυττάρων του παγκρέατος, με αποτέλεσμα να μην παράγεται ινσουλίνη και, συνεπώς, η γλυκόζη δεν μπορεί να διασπαστεί, προκαλώντας υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Η νόσος κάνει την εμφάνισή της κυρίως κατά την παιδική και εφηβική ηλικία και συνοδεύεται από τα χαρακτηριστικά συμπτώματά της:
Πολυδιψία, πολυφαγία, πολυουρία.
O Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 χαρακτηρίζεται από αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης, σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια έκκρισης ινσουλίνης.
Η νόσος είναι ασυμπτωματική και συνήθως γίνεται αντιληπτή σε εξετάσεις αίματος.
Η διάγνωση του Διαβήτη Τύπου 2 τίθεται από την εύρεση γλυκόζης >11 mmol/L (>200 mg/dl) σε τυχαία μέτρηση, και τις περισσότερες φορές προσβάλλει παχύσαρκα ενήλικα άτομα.
Τέλος, ο Διαβήτης Κύησης διαγιγνώσκεται σε εγκυμονούσες με προδιάθεση για Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2.
Επειδή είναι ασυμπτωματικός, μπορεί να ανιχνευθεί μόνο κατά τον προγραμματισμένο έλεγχο.
Η διάγνωσή του είναι ζωτικής σημασίας, καθώς μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές, τόσο στην υγεία του εμβρύου, όσο και κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Συνήθως μετά τον τοκετό ο διαβήτης υποχωρεί.
