Η Διαβητική Κετοξέωση (ΔΚΟ) μπορεί να εμφανιστεί σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, ως η πρώτη εκδήλωση της παθολογίας ή οποτεδήποτε μετά τη διάγνωση, ως αποτέλεσμα της έλλειψης ινσουλίνης.
Επανεμφανιζόμενα επεισόδια κετοξέωσης είναι πιο συχνά σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 από ό,τι σε διαβήτη τύπου 2.
Η υπερκετοναιμία ή υπερκετονουρία έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται με αύξηση στα επίπεδα της υπεροξείδωσης στο αίμα.
Αυτό μπορεί να αποτελέσει μια βιοχημική εξήγηση για τον αυξημένο κίνδυνο αγγειακής νόσου στα διαβητικά άτομα με συχνά επεισόδια κέτωσης.
Τα ανεπαρκή επίπεδα ινσουλίνης μπορεί να είναι η συνέπεια:
– Των επιπλέον απαιτούμενων αντοχών μας, όπως το άγχος, η ασθένεια ή η σωματική δραστηριότητα.
– Της χαμένης δόσης.
– Της δυσλειτουργίας της αντλίας ινσουλίνης.
– Της ακατάλληλης αποθήκευσης της ινσουλίνης.
– Της χρήσης φαρμάκων που επηρεάζουν το μεταβολισμό των υδατανθράκων, όπως τα κορτικοστεροειδή, τα θειαζίδια και τα συμπαθητικομιμητικά φάρμακα.
Ο κίνδυνος για ΔΚΟ σε επιβεβαιωμένο διαβήτη τύπου 1 αυξάνεται σε:
– Κορίτσια στην προεφηβική και εφηβική ηλικία.
– Παιδιά με φτωχό μεταβολικό έλεγχο ή προηγούμενα επεισόδια ΔΚΟ.
– Παιδιά με ψυχιατρικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με διατροφικές διαταραχές.
– Παιδιά με ασταθείς οικογενειακές συνθήκες.
– Παιδιά που παραλείπουν την ινσουλίνη.
– Περιπτώσεις ακατάλληλης διακοπής της θεραπείας με αντλία ινσουλίνης.
Διάγνωση
Η πιο προφανής και πρώιμη ένδειξη νέας εμφάνισης διαβήτη (και ΔΚΟ) σε νεαρά άτομα, είναι μια ανεξήγητη νυκτουρία σε ένα συνήθως στεγνό παιδί.
Άλλα σημάδια και συμπτώματα της κετοξέωσης σε πρόσφατα διαγνωσμένα διαβητικά παιδιά περιλαμβάνουν:
Πολυουρία, δίψα, πολυδιψία, σημάδια αφυδάτωσης, κοιλιακό άλγος, έμετος.
Κάθε διαβητικός ασθενής θα πρέπει να ελέγχει, σε περίπτωση αυξημένης υπεργλυκαιμίας, τα κετονικά σώματα στα ούρα ή στον ορό του αίματος.
Ο έλεγχος αυτός θα πρέπει να γίνεται και αν υπάρχουν πεπτικές διαταραχές.
Η ευρεία κυκλοφορία ατομικών συσκευών για τη μέτρηση της γλυκόζης του αίματος έχει περιορίσει την αξία της ανίχνευσης γλυκόζης στα ούρα.
Η γλυκόζη αποβάλλεται με τα ούρα, όταν ξεπεράσει ένα όριο τιμής στο αίμα, που είναι διαφορετικό σε κάθε παιδί (145-180 mg/dl).
Η ανίχνευση γλυκόζης στα ούρα σημαίνει ότι η γλυκόζη του αίματος έχει υπερβεί αυτό το όριο κατά το χρόνο που μεσολάβησε από την προηγούμενη ούρηση.