Η αξιοποίηση των αιθέριων ελαίων που προέρχονται από πολύτιμα βότανα δεν είναι κάτι καινούργιο.
Τα αιθέρια έλαια χρησιμοποιούνταν προληπτικά αλλά και για θεραπευτικούς σκοπούς στην ιατρική διάφορων αρχαίων πολιτισμών, όπως του ελληνικού, του ρωμαϊκού, του κινεζικού και του αιγυπτιακού.
Η θεραπεία με αιθέρια έλαια βασίζεται στη δράση των φυτικών και των φυσικών συστατικών φυτών και βοτάνων.
Τα αιθέρια έλαια εξάγονται με απόσταξη και αποτελούν μείγμα πολλών χημικών ενώσεων.
Αυτός είναι ο κλασικός τρόπος.
Αυτές οι ενώσεις είναι δραστικές, έχουν μικρό μοριακό βάρος και μπορούν να διαπεράσουν εύκολα το ανώτερο στρώμα του δέρματος.
Κάθε φυτό παράγει το δικό του αιθέριο έλαιο.
Τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του αιθέριου ελαίου είναι τα άνθη, τα φύλλα, τα κλωνάρια, η ρίζα, ο καρπός, το ρετσίνι ή κάποιος συνδυασμός από τα παραπάνω.
Τα αιθέρια έλαια συμπυκνώνουν τις ιδιότητες των φυτών και μπορούν να δράσουν είτε τοπικά, με εφαρμογή στο σημείο που πάσχει κάνοντας μασάζ, είτε εμποτισμένα σε κομπρέσες.
Επίσης δρουν μέσω του οσφρητικού νεύρου στον εγκέφαλο ή εφαρμόζονται εσωτερικά κάνοντας γαργάρες, ενώ χρησιμοποιούνται και σε ροφήματα.
Χρήσιμες πληροφορίες
Τα αιθέρια έλαια δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στην αρχική τους μορφή πάνω στο δέρμα, αλλά διαλυμένα σε λάδι για μασάζ, σε κρέμα ή στο νερό την ώρα του μπάνιου.
Έτσι, έχοντας αυτήν τη μορφή διεισδύουν στον υποδόριο ιστό του δέρματος μέσω των πόρων και των ιδρωτοποιών αδένων και από εκεί μέσω των τριχοειδών αγγείων εισέρχονται στο κυκλοφορικό σύστημα και μεταφέρονται σε όλο το σώμα και στον εγκέφαλο.
Πριν από τη χρήση οποιουδήποτε αιθέριου ελαίου θα πρέπει να διαβάζονται προσεκτικά οι οδηγίες και οι κανόνες για τη χρήση τους.
Κι αυτό επειδή τα ευαίσθητα δέρματα μπορεί να εμφανίσουν ερεθισμό ή αλλεργικές αντιδράσεις σε ορισμένα αιθέρια έλαια, ακόμη κι αν είναι αραιωμένα.
Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να δοκιμάζονται τοπικά σε ένα μικρό σημείο πριν την κανονική χρήση τους.
Μια σταγόνα του αιθέριου ελαίου ή του μείγματος στο εσωτερικό του αγκώνα αρκεί για τη δοκιμή.
Το μείγμα πρέπει να παραμείνει πάνω στο σημείο για μια ώρα.
Αν στο διάστημα αυτό δεν παρατηρηθεί κοκκινίλα, φαγούρα ή άλλος ερεθισμός στο δέρμα, τότε το αιθέριο έλαιο είναι ασφαλές για χρήση.
Με προσοχή θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κάποια ειδικά έλαια, όπως του περγαμόντου, του μανταρινιού, του λεμονιού, της αγγελικής, του τζίντζερ, του κύμινου και κάποιων άλλων, ενώ όταν γίνεται χρήση αυτών θα πρέπει να αποφεύγεται η έκθεση στο φως.
Επίσης τα αιθέρια έλαια θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού από έγκυες που διανύουν το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους, από επιληπτικούς και από άτομα που πάσχουν από ψωρίαση ή υπέρταση.
Τέλος, όσον αφορά τα μωρά και τα μικρά παιδιά, χρειάζεται να γίνεται μεγαλύτερη αραίωση των αιθέριων ελαίων όταν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν.
