Ο κίνδυνος τραυματισμού υπάρχει σε πολλά αθλήματα αλλά αυτό δεν θα πρέπει να αποτρέπει εμάς τους ίδιους ή τα παιδιά μας από το να ασχοληθούν με κάποιο από αυτά.
Οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί αφορούν διαστρέμματα, κατάγματα, θλάσεις, σπασίματα οστών ή τραυματισμούς στο πρόσωπο, με σοβαρότερο ίσως τον τραυματισμό στα μάτια.
Οι πιθανότητες τραυματισμού στο ένα ή και στα δύο μάτια εξαρτώνται από τη δραστηριότητα.
Αθλήματα όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, η πυγμαχία, το τένις, η ρακέτα ενέχουν υψηλό κίνδυνο τραυματισμού στα μάτια.
Στα αθλήματα με μπάλα υπάρχει πάντα αυτή η πιθανότητα, ενώ όσον αφορά τις πολεμικές τέχνες οι πιθανότητες τραυματισμών στο πρόσωπο πολλαπλασιάζονται.
Παρόλα αυτά η άθληση και η ενασχόληση με κάποιο σπορ είναι ό,τι καλύτερο ακόμα και για τα παιδιά μικρής ηλικίας.
Εξάλλου, στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων οι σοβαροί τραυματισμοί των ματιών κατά τη διάρκεια της άθλησης μπορούν να αποφευχθούν, αν ακολουθήσει ο ασκούμενος τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας.
Αν παρόλα αυτά συμβούν και αφορούν τα μάτια, θα πρέπει να συμβουλευόμαστε πάντα έναν οφθαλμίατρο ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα του τραύματος, ώστε να μας ενημερώνει και για τους τρόπους προστασίας, κυρίως όταν πρόκειται για κάποιο άθλημα που έχει υψηλή πιθανότητα τραυματισμών.
Τα αθλήματα με χαμηλό κίνδυνο τραυματισμών είναι αυτά στα οποία κατά κανόνα δεν υπάρχει επαφή με άλλα άτομα ή χρήση μπάλας ή άλλου εξοπλισμού.
Παραδείγματα αυτών των αθλημάτων είναι η κολύμβηση, η ενόργανη γυμναστική, το τρέξιμο, ο χορός.
Τα αθλήματα με πολύ υψηλό ή απλά υψηλό κίνδυνο τραυματισμών συχνά απαιτούν εξοπλισμό ή σωματική επαφή ή χρήση επικίνδυνων αντικειμένων.
Παραδείγματα τέτοιων αθλημάτων είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το μπέιζμπολ, το χόκεϊ, το ράγκμπι, το τένις, το πινγκ πονγκ, η ξιφασκία, η πυγμαχία, η πάλη, ακόμα και η ποδηλασία σε υπαίθριους χώρους.
Τα είδη των τραυματισμών
Είναι συχνοί και πολλοί οι τραυματισμοί που οφείλονται σε κάποιο χτύπημα κατευθείαν στο μάτι.
Όμως υπάρχουν και οι τραυματισμοί που δεν οφείλονται σε κάποιο αντικείμενο αλλά προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου, όταν δεν υπάρχει η κατάλληλη αντηλιακή προστασία, όπως γίνεται με αθλήματα όπως το σκι, το beach volley, οι ρακέτες και άλλα.
Οι επιπτώσεις των τραυματισμών μπορεί να είναι από ήπιες ως πολύ σοβαρές, καθώς σε μερικές περιπτώσεις οδηγούν σε μερική ή πλήρη απώλεια της όρασης.
Επομένως, τα παιδιά και οι γονείς τους πρέπει να συμβουλεύονται έναν εξειδικευμένο οφθαλμίατρο για τους τρόπους προστασίας, κυρίως όταν πρόκειται να συμμετάσχουν σε κάποιο σπορ υψηλού ή πολύ υψηλού κινδύνου.
Οι περισσότεροι τραυματισμοί στα μάτια απαιτούν θεραπεία, η οποία εξαρτάται από το είδος και τη σοβαρότητα του τραυματισμού.
Πρόληψη
Ένα ζευγάρι γυαλιών ηλίου για τα αθλήματα που γίνονται στην ύπαιθρο είναι ο κύριος τρόπος πρόληψης.
Όμως ούτε τα γυαλιά ηλίου ούτε τα γυαλιά οράσεως ή οι φακοί επαφής μπορούν να προστατεύσουν τα μάτια από τους τραυματισμούς εξαιτίας κάποιου χτυπήματος.
Αντιθέτως μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο, επειδή δημιουργούν ένα αίσθημα ασφάλειας που όμως δεν υφίσταται.
Επιπλέον ίσως χρειάζονται για κάποια αθλήματα ειδικά προστατευτικά γυαλιά, κράνος ή μάσκα.
Αντιμετώπιση
Σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση των τραυματισμών δεν πρέπει να γίνεται αυθαίρετα και χρειάζεται να γίνεται άμεση εξέταση από έναν οφθαλμίατρο.
Ειδικά, αν μετά το χτύπημα εκδηλωθούν συμπτώματα όπως διαταραχή ή απώλεια της όρασης, πόνος, αίμα, πύον ή υγρό που τρέχει από το μάτι, κοψίματα στον βολβό του ματιού, στο βλέφαρο ή στην περιοχή γύρω από το μάτι, αν υπάρχει κάποιο αντικείμενο μέσα στο μάτι ή προκαλείται πρήξιμο στο μάτι.
Οι περισσότεροι τραυματισμοί στα μάτια απαιτούν θεραπεία, η οποία εξαρτάται από το είδος και τη σοβαρότητα του τραυματισμού.
Στις σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί ακόμα και χειρουργική επέμβαση και πριν από την ολοκλήρωση της αποθεραπείας θα πρέπει να αποφεύγεται η προπόνηση, ειδικά χωρίς προστατευτικά για τα μάτια.
