Τα αντικαταθλιπτικά έχουν γίνει πολύ δημοφιλή τα τελευταία χρόνια μιας και βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση του άγχους και της κατάθλιψης.
Πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν αντικαταθλιπτικά επί σειρά ετών, έρχεται όμως κάποια στιγμή που θέλουν ή χρειάζεται να τα διακόψουν.
Η διακοπή της λήψης αντικαταθλιπτικών φαρμάκων δεν είναι εύκολο πράγμα όμως, και υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος που μπορεί να γίνει αυτό.
Η απότομη διακοπή των αντικαταθλιπτικών, σύμφωνα με έρευνες, έχει δείξει συμπτώματα στέρησης, υποτροπή των ασθενειών για τις οποίες λαμβάνονται και άλλες παρενέργειες.
Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ότι κάποιοι ασθενείς προχωρούν σε απότομη διακοπή, άλλοι σε σταδιακή, ορισμένοι άλλοι στρέφονται παράλληλα σε ψυχολογική υποστήριξη, ενώ μια κατηγορία ασθενών δεν επιθυμεί καθόλου ιατρική παρέμβαση.
Παρά τις μελέτες, οι ερευνητές δεν έχουν καταλήξει ακόμα στην ασφαλέστερη μέθοδο διακοπής.
Παρενέργειες και διαχείριση
Παρά το ότι ο ασφαλέστερος τρόπος διακοπής των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων δεν είναι ακόμα γνωστός, οι ερευνητές τείνουν στο να συμφωνήσουν πως η σταδιακή μείωσή τους είναι ενδεχομένως ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης των συμπτωμάτων της στέρησης και της πιθανής υποτροπής των ψυχικών ασθενειών.
Ακούγεται λογικό πως μια απότομη διακοπή της αντικαταθλιπτικής αγωγής σε ασθενείς που πάσχουν από κατάθλιψη μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες υποτροπής της κατάθλιψης συγκριτικά με τη σταδιακή μείωση των δόσεων.
Τυπικά, η σταδιακή μείωση των αντικαταθλιπτικών μπορεί διαρκέσει περίπου έναν μήνα.
Όμως και πάλι αυτό εξαρτάται από τη δοσολογία που λαμβάνει ο κάθε ασθενής, από τη σοβαρότητα του προβλήματός του, από την ένταση των συμπτωμάτων και από το χρονικό διάστημα που λαμβάνει την αντικαταθλιπτική αγωγή.
Όμως η σταδιακή μείωση διάρκειας ενός μήνα είναι θεωρητικά η πιο αποτελεσματική μέθοδος για τη διαχείριση των παρενεργειών των φαρμάκων.
Η απότομη διακοπή θα πρέπει να γίνεται μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις κατά τις οποίες συντρέχει σημαντικός ιατρικός λόγος.
Παράλληλα με τη σταδιακή διακοπή των αντικαταθλιπτικών, οι ασθενείς θα πρέπει να υποστηρίζονται ψυχολογικά από ειδικούς, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν τα ψυχολογικά συμπτώματα από τη διακοπή των φαρμάκων, όπως τις υποτροπές της κατάθλιψης ή του άγχους που σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν αυτοκτονικές τάσεις.
Τέλος, ανάμεσα στις πιο συχνές παρενέργειες από τη λήψη αντικαταθλιπτικών φαρμάκων περιλαμβάνονται η ξηροστομία, η δυσκοιλιότητα, οι πονοκέφαλοι και οι ζαλάδες, η ναυτία, η υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα προβλήματα στον ύπνο, τα σεξουαλικά προβλήματα και η νευρικότητα που μπορεί να αποτελεί πρώιμο σύμπτωμα επιδείνωσης της κατάθλιψης ή μανίας.
