Από πού προέρχεται αυτή η έλλειψη αυτοεκτίμησης;
Η ανασφάλεια με το σώμα μας εμφανίζεται αρκετά έντονα στην εφηβεία.
Αυτή είναι η εποχή που ο καθένας παρουσιάζει διάφορες ανασφάλειες.
Αυτές συνδέονται με χαμηλή αυτοεκτίμηση και μερικές φορές επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι τις ξεπερνούν μέσα σε λίγα χρόνια.
Για μερικούς άλλους όμως, οι ανασφάλειες παραμένουν και επηρεάζουν τη ζωή τους ακόμα και πολύ αργότερα.
Από πού όμως προέρχονται αυτά τα αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό μας και γιατί;
Η αλλαγή του σώματος των εφήβων
Οι σωματικές ανασφάλειες αναπτύσσονται έντονα στην εφηβεία και αυτό συμβαίνει διότι σε αυτό το στάδιο της ζωής το σώμα αλλάζει πολύ γρήγορα.
Έτσι, το σώμα στο οποίο έχουμε συνηθίσει να ζούμε γίνεται αρκετά διαφορετικό.
Τα στήθη μεγαλώνουν, η ακμή ανθίζει, το δέρμα γίνεται πιο λιπαρό, η εφίδρωση εντείνεται, η φωνή βαθαίνει, η τριχοφυΐα γίνει πιο έντονη, τα γεννητικά όργανα αλλάζουν εμφάνιση.
Αυτές οι μεταμορφώσεις είναι δύσκολο να γίνουν αμέσως αποδεκτές.
Πολλοί έφηβοι συχνά βιώνουν την αίσθηση ότι αυτό το σώμα δεν είναι πραγματικά δικό τους, ότι δεν ανήκουν σε αυτό, αφού δεν το αναγνωρίζουν πλέον.
Αυτό προκαλεί μια δυσφορία, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται διάφορες ανασφάλειες.
Η αλλαγή στην εφηβεία είναι και συναισθηματική
Αυτό που αυξάνει την ένταση των ανασφαλειών είναι ότι το σώμα δεν είναι το μόνο που αλλάζει κατά την εφηβεία.
Τα συναισθήματα αλλάζουν επίσης έντονα.
Γινόμαστε πιο ευάλωτοι, πιο ευαίσθητοι στα σχόλια των γύρω μας.
Και έπειτα, ο έφηβος ανακαλύπτει τη σεξουαλική έλξη.
Είναι κατά βάση θετικό συναίσθημα, αλλά είναι επίσης δύσκολο να ενσωματωθεί.
Και στο πέρασμά του, φέρνει συναισθήματα που τονίζουν τις ανασφάλειες.
Ο φόβος του να μην αξίζει να αγαπηθείς, του να μην είσαι επιθυμητός.
Ένας ενήλικας το βλέπει διαφορετικά πιο ρεαλιστικά.
Ξέρει ότι ο καθένας μπορεί να αγαπηθεί, αλλά ο έφηβος φέρνει συχνά αυτήν την ερώτηση ως πραγματικό πόνο: «θα με αγαπήσει ποτέ κάποιος;».
Και αυτά τα συμπλέγματα που αναπτύσσουν οι έφηβοι είναι ένας τρόπος εξωστρέφειας.
Η απάντηση των εφήβων στην ανασφάλεια
Για να συγκρατήσει τους φόβους του, τις ανασφάλειές του, ο έφηβος προσπαθεί να είναι όπως όλοι οι άλλοι.
Προσπαθεί να μην αισθάνεται διαφορετικός, γι’ αυτό και επιλέγει ρούχα που μοιάζουν περίεργα για τους ενήλικες, ενώ οι παρέες είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν.
Η ομάδα φίλων του γίνεται μια πραγματική οικογένεια, και αυτό του είναι απαραίτητο, διότι με αυτόν τον τρόπο νιώθει πιο σίγουρος, νιώθει κοινωνικός, αποδεκτός από τους άλλους.
Ωστόσο, ο σημερινός έφηβος δεν είναι τόσο τυχερός σε μια κοινωνία όπως η δική μας, η οποία αποτελεί το θεμέλιο των ανασφαλειών του.
Έχουμε μερικές φορές την αίσθηση ότι η γέννηση των ανασφαλειών γίνεται για εμπορικούς σκοπούς, όπως η πώληση μιας κρέμας κατά της κυτταρίτιδας, η πώληση προϊόντων κατά της ακμής και άλλα τέτοια προϊόντα.
Όλες οι εικόνες της κοινωνίας μας παρουσιάζουν ιδανικά σώματα.
Στην εφηβεία συνειδητοποιούμε ότι το σώμα μας δεν ταιριάζει στις εικόνες που μας περιβάλλουν.
Και αυτό είναι ένα σοκ για τους έφηβους.
Όσο ένας ενήλικας γνωρίζει ότι αυτές οι εικόνες είναι ιδανικές, ένας έφηβος αρνείται συχνά την αδυναμία να ανταποκριθεί στα όνειρά του.
Συνεπώς, μαθαίνει να ζει στην ψευδαίσθηση.
Ψάχνει να βρει μια δίαιτα που θα τον κάνει να κερδίσει δέκα κιλά μυών ή πιστεύει ότι υπάρχει τρόπος να κάνει το στήθος μεγαλύτερο χωρίς να κερδίσει ούτε ένα κιλό.
Καλλιεργήστε την αγάπη και τα κομπλιμέντα
Για να πολεμήσουμε τις ρίζες αυτών των ανασφαλειών, υπάρχουν πολλοί τρόποι.
Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζουν η εμπιστοσύνη και η αγάπη των γονέων, οι οποίοι είναι σημαντικό να επαινούν το έφηβο παιδί τους.
Είναι αυτό το αίσθημα της γνώσης ότι το αγαπάνε που βοηθά να ξεπεραστούν ορισμένες ανασφάλειες.
Επιπλέον, το να αισθάνεται ότι ανήκει σε μια ομάδα καθησυχάζει τον έφηβο.
Διαφορετικά, ο παράγοντας του χρόνου και η υπομονή είναι μια πολύ ισχυρή θεραπεία των ανασφαλειών.
Ο καθένας μπορεί να θυμηθεί τις εφηβικές του ανησυχίες και να χαμογελάσει λίγα χρόνια αργότερα.
Και ο τελευταίος παράγοντας είναι η ανακάλυψη της αγάπης.
Όταν ξέρουμε ότι μας αγαπά κάποιος άλλος πέρα από τους γονείς μας, νιώθουμε μια μεγάλη εσωτερική ανακούφιση.
Αισθανόμαστε ότι μπορούμε να αγαπηθούμε και από εκείνη τη στιγμή, οι ανασφάλειες αναπόφευκτα αρχίζουν να ξεθωριάζουν.
Πόσο εύκολος είναι ο δρόμος αυτός όμως για τον κάθε έφηβο;
