Παρακεταμόλη, ιβουπροφαίνη και ασπιρίνη αποτελούν τα καλύτερα αναλγητικά στην Φαρμακοποιία.
Η φαρμακευτική αυτοφροντίδα μέσω των αναλγητικών είναι αποτελεσματική και χωρίς κίνδυνο, αρκεί να γίνεται σύμφωνα με την επιτρεπόμενη δοσολογία.
Η παρακεταμόλη, η ιβουπροφαίνη και η ασπιρίνη, είναι τα τρία αναλγητικά που χρησιμοποιούνται περισσότερο σε περιπτώσεις πόνου, ήπιας και μέτριας έντασης, και χορηγούνται χωρίς συνταγή από τα Φαρμακεία.
Η παρακεταμόλη έχει αναλγητικές και αντιπυρετικές ιδιότητες.
Σε αντίθεση με τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη και η ασπιρίνη, η παρακεταμόλη στερείται των ιδιοτήτων που έχουν τα αντιφλεγμονώδη και δεν δρα απευθείας στην συσσώρευση των αιμοπεταλίων στο αίμα.
Ο Νο1 κανόνας των τριών αυτών αναλγητικών είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνεται η μέγιστη ημερήσια δόση, με απόσταση μεταξύ των λήψεων 4 έως 6 ώρες τουλάχιστον.
Φυσικά, η δόση σε κάθε άτομο πρέπει να ρυθμίζεται σύμφωνα με το βάρος, την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του.
Αν και τα τρία αυτά αναλγητικά θεωρούνται ισοδύναμα για την ανακούφιση του πόνου, η παρακεταμόλη προηγείται των υπολοίπων, καθώς προσφέρει καλύτερη ασφάλεια χρήσης στη μέγιστη συνιστώμενη δόση, δηλαδή 4γρ. την ημέρα.
Η ασπιρίνη χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο ως παυσίπονο λόγω των αντιθρομβωτικών αποτελεσμάτων της, καθώς προκαλεί αιμορραγία.
Η ιβουπροφαίνη έχει την ίδια αντιφλεγμονώδη δράση με την ασπιρίνη.
Επομένως σε ήπιους και μέτριους πόνους, πυρετό, πονόδοντο, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους κ.α., η παρακεταμόλη ακολουθεί την ιβουπροφαίνη.
Η ιβουπροφαίνη χορηγείται χωρίς συνταγή κυρίως για την ανακούφιση από τον πόνο και ελάχιστα για την φλεγμονή.
Σε γενικές γραμμές, όταν ο πόνος γίνεται πιο έντονος και η κατάσταση επιδεινώνεται, ο γιατρός χορηγεί αναλγητικά που δίνονται με συνταγή με υψηλότερη δόση ιβουπροφαίνης για να αντιμετωπίσουν την φλεγμονή.
Κάποια μη συνταγογραφούμενα φάρμακα πιο δυνατά από την ιβουπροφαίνη, όπως δικλοφενάκη, διατίθενται, σε μορφή σπρέι και σε αλοιφή για μυϊκούς πόνους, πολλές φορές χωρίς συνταγή.
Παρακεταμόλη και Ιβουπροφαίνη μαζί;
Σε περίπτωση ιγμορίτιδας, φαρυγγίτιδας, λοιμώξεων και φλεγμονωδών τραυματισμών, όπου συνήθως πρόκειται για τοπικούς πόνους, πονοκεφάλους, πόνο στις αρθρώσεις και φλεγμονή , μπορούν να συνδυαστούν τα δυο παραπάνω αναλγητικά, χάρη στους διαφορετικούς αλλά συγχρόνως συμπληρωματικούς μηχανισμούς δράσης τους.
Ποιοί Πρέπει να είναι Ιδιαιτέρως Προσεκτικοί
Τα αναλγητικά που πωλούνται χωρίς συνταγή δεν σημαίνει ότι είναι «αβλαβή» στα άτομα που ακολουθούν μια μακροχρόνια θεραπεία, καθώς από τους συνδυασμούς που θα προκύψουν υπάρχει κίνδυνος υπερδοσολογίας.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι αλληλεπιδράσεις των τριών αυτών αναλγητικών με ορισμένα άλλα φάρμακα. Λαμβάνοντας τα πχ σε συνδυασμό με αντιπηκτικά, αυξάνεται ο κίνδυνος αιμορραγίας.
Επίσης, κίνδυνος αιμορραγίας υπάρχει στην περίπτωση λήψης της μέγιστης δόσης παρακεταμόλης, τα 4γρ. δηλαδή, κατά την διάρκεια τεσσάρων ημερών.
