Αν έχουμε κάποια ευαισθησία στο σώμα μας, ένα παλιό σπάσιμο ή κάποιον τραυματισμό, μια επερχόμενη αλλαγή στον καιρό μας το θυμίζει σχεδόν πάντα.
Πολλοί είναι εκείνοι που παραπονιούνται για πόνους στα κόκαλά τους όταν αλλάζει ο καιρός.
Οι συγκεκριμένοι πόνοι οφείλονται συνήθως σε αρθριτικά ή σε διαφορές μετατραυματικές καταστάσεις και δεν αφορούν μόνο τους ηλικιωμένους.
Εντοπίζονται συχνότερα στα γόνατα, στα ισχία, στους καρπούς και στους ώμους.
Ο πόνος εμφανίζεται όταν ο καιρός είναι υγρός ή όταν πρόκειται να αλλάξει κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες.
Αν και το παραπάνω είναι γεγονός, δεν υπάρχει επιστημονική απάντηση για το αν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των μυϊκών πόνων και της αλλαγής του καιρού.
Η ατμοσφαιρική πίεση του αέρα είναι αυτή που ευθύνεται για την εμφάνιση των συμπτωμάτων, που δεν αφορά μόνο τους πόνους στις αρθρώσεις, αλλά και πονοκεφάλους και αλλαγές στη διάθεση.
Σύμφωνα με έρευνες, η υγρασία επηρεάζει μια ομάδα υποδοχέων στις αρθρώσεις και αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν πόνους και φλεγμονές στη περιοχή.
Συνήθως ο πόνος εμφανίζεται σε άτομα που έχουν κάποια ρευματική πάθηση, όμως αρκετά συχνά ο πόνος εμφανίζεται σε παλιά τραύματα, όπως είναι τα κατάγματα στο χέρι ή το πόδι ή σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, όπως η χρόνια οσφυαλγία, η ισχιαλγία, το αυχενικό σύνδρομο και σε άλλες επώδυνες καταστάσεις.
Αντιμετώπιση
Οι πόνοι λόγω υγρασίας και αλλαγής του καιρού εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και στους άνδρες μετά την ηλικία των πενήντα.
Πολλοί άνθρωποι όμως έχουν παρόμοια συμπτώματα σε πολύ μικρότερες ηλικίες.
Για την αντιμετώπιση των πόνων η λήψη παυσίπονων χαπιών δεν συστήνεται ιδιαίτερα αν οι πόνοι παρουσιάζονται συχνά.
Αντίθετα, η αντιμετώπιση αυτών των πόνων μπορεί να γίνει πλέον με φυσικοθεραπεία, η οποία βοηθά σημαντικά τον ασθενή και ανεβάζει το επίπεδο της φυσικής του κατάστασης και την ποιότητα της ζωής του.
Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα και την ένταση των πόνων σε μεγάλο ποσοστό με μέσα όπως είναι η κρυοθεραπεία, η θερμοθεραπεία, η ηλεκτροθεραπεία και η κινησιοθεραπεία.
Στη συνέχεια ο φυσικοθεραπευτής θα πρέπει να διδάξει στον ασθενή ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης με ασκήσεις ειδικά για την πάσχουσα περιοχή.
Αυτές οι ασκήσεις δίνονται για να μπορέσει το σημείο που πάσχει να έχει γύρω του ένα καλά δομημένο μυϊκό σύστημα που μπορεί να σταματήσει τη φθίνουσα πορεία.