Όταν μια γυναίκα περνάει στην εμμηνόπαυση αυτό σημαίνει μεταξύ πολλών άλλων ότι παύει να έχει έμμηνη ρύση, άρα αιμορραγία από τον κόλπο.
Όταν μια κολπική αιμορραγία εμφανίζεται ξαφνικά ακόμα και πολλά χρόνια μετά την εμμηνόπαυση οι πιθανές αιτίες ποικίλουν.
Μια τέτοια κολπική αιμορραγία μπορεί να προέρχεται από κάποια κολπική λοίμωξη.
Αιτία μπορεί να είναι μια ατροφία κατά την οποία τα τοιχώματα του κόλπου γίνονται πιο λεπτά κι εύθραυστα.
Αιτίες
Η αιμορραγία λόγω κολπικής ατροφίας εμφανίζεται σε αυτήν την περίπτωση συνήθως μετά από σεξουαλική επαφή.
Με αιμορραγία όμως, εκδηλώνονται και οι βλάβες του κόλπου, οι πολύποδες του τραχήλου της μήτρας και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.
Άλλες αιτίες είναι οι πολύποδες του ενδομητρίου, η υπερπλασία ή ο καρκίνος του ενδομητρίου, τα ινομυώματα της μήτρας, ο καρκίνος των ωοθηκών.
Αιμορραγία υπάρχει και λόγω των όγκων που εκκρίνουν οιστρογόνα κι αναπτύσσονται στις ωοθήκες.
Τέλος, η θεραπεία υποκατάστασης ορμονών μπορεί επίσης να προκαλέσει αιμορραγία.
Ο κοινός παρονομαστής στα συμπτώματα των παραπάνω καταστάσεων είναι η κολπική αιμορραγία 12 μήνες μετά την τελευταία περίοδο ή αργότερα και περιστασιακή αιμορραγία μετά τη σεξουαλική επαφή.
Όταν οι αιμορραγίες επαναλαμβάνονται είναι απαραίτητο να γίνεται γυναικολογική εξέταση, ώστε να καθοριστεί η πηγή και η αιτία της αιμορραγίας.
Το πιθανότερο είναι ο γυναικολόγος να προχωρήσει σε λήψη ιστορικού, κλινική εξέταση, τεστ Παπ, διακολπικό υπερηχογράφημα ή σε άλλες διαγνωστικές εξετάσεις.
Αν κάποια εξέταση βγει θετική, ίσως χρειαστεί υστεροσκόπηση.
Θα γίνει λήψη βιοψίας του ενδομητρίου ή διαστολή κι απόξεση της μήτρας για να αξιολογηθεί η πηγή της αιμορραγίας.
Ωστόσο, κάποιες φορές ακόμα και μετά από μια λεπτομερειακή εξέταση δεν αποκαλύπτεται η αιτία αυτής της αιμορραγίας.
Ακόμα όμως και αν δε βρεθεί η αιτία, αν η αιμορραγία επαναλαμβάνεται, οι εξετάσεις πρέπει να επαναληφθούν.
Στις πιο πολλές περιπτώσεις πάντως, η αιμορραγία μετά την εμμηνόπαυση δεν είναι σοβαρή.
Αυτό σημαίνει ότι η εμφάνιση μιας αιμορραγίας μετά την εμμηνόπαυση οφείλεται συνήθως σε καλοήθη αίτια.
Από την άλλη, μπορεί να αποτελεί ένδειξη της παρουσίας ενός γυναικολογικού καρκίνου, όπως είναι ο καρκίνος του ενδομητρίου, γι’ αυτό και απαιτείται πάντα άμεση διερεύνηση.
Μάλιστα η αιμορραγία είναι το πρώτο σύμπτωμα αυτής της μορφής καρκίνου.
Με την πρώιμη διάγνωση και αντιμετώπιση οι πιθανότητες για ίαση είναι μεγαλύτερες.
Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία που προκαλεί την αιμορραγία.
Οι κολπικές λοιμώξεις αντιμετωπίζονται γενικά με αντιβιοτικά.
Αν το ενδοθήλιο του κόλπου είναι εύθραυστο, ο γυναικολόγος μπορεί να χορηγήσει οιστρογόνα, είτε με τη μορφή χαπιών ή αυτοκόλλητου, είτε με τη μορφή κολπικών υπόθετων τοπικά.
Τα οιστρογόνα προστατεύουν από τη λέπτυνση των ιστών του κόλπου.
Αν η αιμορραγία είναι συνέπεια καρκίνου, θα χρειαστεί εγχείρηση ή άλλου τύπου θεραπεία.
